AFFAIRE JIRAYR SEFILIAN

 Après un emprisonnement abusif, une expatriation forcée !

 C’est en réunion plénière que le Conseil National Arménien vient d’apprendre, la forte probabilité que les autorités d’Arménie envisageraient l’expatriation de Jirayr Séfilian dans les plus brefs délais, il se pourrait que ce soit le lundi 26 mai 2008.

 Jirayr Sefilian est né en 1967 à Beyrouth. En 1985, il finit ses études à l'école Nationale Gevork Chatalpachian. Les années de la guerre civile au Liban, l’ont poussé dés le plus jeune âge, de participer à la défense de la communauté arménienne. Dès le début du conflit en Artsakh, ayant répondu à l'appel en 1990, il arriva en Arménie, au titre d’instructeur militaire en participant à la formation des détachements d’autodéfense.

Depuis les premiers jours et jusqu’au cessez le feu en mai 1994, il s’engagea au sein de toutes les missions d’autodéfense d’Artsakh (Karabagh). Puis, il créa et dirigea le bataillon spécial de "Cհօuchi". Au titre de Lieutenant - colonel, Chevalier de l'ordre de "la Croix de Guerre" premier degré.

De 2001 à ce jour, vivant en permanence en Arménie, il est coordinateur de l'organisation " Protection des territoires libérés". Dès le mois de mai 2006, il devient président du conseil d’administration du Fond de soutien international "Arax-Kour", puis, fondateur du mouvement « l’Union des engagés volontaires arméniens ».

Ainsi, le 4 décembre 2006, lors d’un Congrès National, « l’Union des Engagés Volontaires » s’est prononcée pour la protection totale, sans aucune concession, des territoires libérés d’Artsakh.

Depuis, nous avons appris l’arrestation du Commandant Jirayr Sefilian, exécutée dans des conditions odieuses et violentes, le dimanche 10 décembre 2006, alors qu’il déjeunait en famille, par les services de sécurité d'Arménie, ainsi que Vardan Malkhasyan, membre de l’organisation « Honneur et Patrie », le choc est d'autant plus grand, dans le milieu des Combattants volontaires, qu'ils venaient de faire une déclaration commune en direction de la protection des territoires libérés d'Artsakh.

 La délibération du juge, le lundi 6 août 2007 à 11h00, fut expédiée en un quart d’heure, le juge a bien saisi la faiblesse de l’accusation concernant l’art. 301 et l’appel de Jirayr Séfilian en direction de la protection des territoires libérés, ainsi il décida de ne pas donner suite à cette accusation, mais revenant sur la détention illégale du pistolet automatique, détention non confirmée par les services du ministère de la défense d’Artsakh, malgré les pièces à conviction, le juge confirma 18 mois d’emprisonnement.

 Suite à une peine qui dura 18 mois, et selon les indications de la défense, Jirayr Sefilian, finissant sa peine, devait être libéré le 9 juin 2008.

 Il se trouve, que les autorités d’Arménie redoutant encore  la forte personnalité de Jirayr Sefilian, et de son activisme en direction du meilleur pour sa nation, envisageraient de l’expatrier dés le lundi 26 mai 2008.

 La famille de Jirayr qui craignant ce scénario, une mère décédée de chagrin en pleine détention de son fils, une femme et deux enfants en bas âge dont le dernier est né en Arménie et le premier né au Liban mais ayant toujours vécu en Arménie, après la guerre, se trouverai une nouvelle fois dans une situation catastrophique.

La machine administrative qui s’abat sur la famille Sefilian serait sans pitié, pour un homme qui consacre sa vie à la protection de sa nation et du territoire national, ne pas obtenir la citoyenneté d’Arménie, et se retrouver chassé de la patrie pour laquelle il a combattu tant d’année, est une catastrophe.

 Nous comprenions bien l’impact politique que pouvait avoir une décision de « l’Union des Engagés Volontaires » sur la stratégie gouvernementale en prévision des futures élections présidentielles arméniennes en 2008, mais il semblait qu’aujourd’hui, suite aux évènements du 1^er mars 2008, que les autorités d’Arménie avaient à leur tour bien compris la nécessité de fonctionner selon les lois de la République et de sa Constitution et non contre la loi.

 D’après nos sources, il est bien stipulé qu’avant toute expatriation, la famille doit être avertie, que le détenu ayant accomplie sa peine à des droits civils, et surtout un droit au recours si l’expatriation est une décision de justice, et pourtant ce n’est pas le cas, aucune décision de justice n’a décidé d’expatrier Jirayr Sefilian, l’acte d’expatriation de Jirayr Sefilian serait donc un acte hors la loi.

 Jirayr Sefilian, membre du Conseil National Arménien, a des appuis à travers le monde entier, en Europe, au Moyen-Orient, au Canada ou aux Etats-Unis, mais son souhait le plus cher est de vivre dans sa patrie, celle pour laquelle il a sacrifié sa vie, celle pour laquelle il souhaite encore servir pour le bien de son peuple.

 Expatrier un Combattant d’Artsakh qui n’a jamais manqué de respecter les lois de son pays, serait un acte jamais vu dans l’histoire de la Libération de l’Arménie, ce serait une offense directe en direction de tous les Combattants de la Libération, c’est interdit par la Morale !  

Ժիրայր Սեֆիլյանի բաց նամակը Ալեքսանդր Արզումանյանին

Ալիկ ջան.

Ընդունելով հանդերձ բաց նամակի ձեւով ինձ ուղղված երկխոսության կոչը, դժվար էր վշտիս օրերին գրիչ վերցնել: Սակայն նկատի ունենալով մեր երկխոսության լրջությունն ու կարեւորությունը, կարողացա ուժ գտնել եւ անցնել գործի:

Օգտվելով առիթից, ընդունելով քո եւ բազմաթիվ ընկերների ցավակցությունը, իմ խորին շնորհակալությունն եմ հայտնում բոլոր այն մարդկանց, ովքեր կիսեցին իմ եւ ընտանիքիս վիշտը:

Վերջին տարիներին հաճախ եմ կրկնել այն միտքը, որ մենք՝ հայերս, համախմբվելու ենք, եւ դա տեղի է ունենալու առանց մեր որոշման, տեղի է ունենալու աներեւույթ գերուժի պարտադրանքով, որին պայմանական անվանում ենք «ժամանակ»: Այո, ժամանակներն են մեզ ստիպում հավաքվելու իրար գլխի: Հեռակա կարգով ես ու դու իրար ճանաչել ենք, սակայն, ի դժբախտություն մեզ, լինելով գաղափարաքաղաքական տարբեր ճամբարների ներկայացուցիչներ, հանուն մեր երկրի եւ մեր ժողովրդի ապագայի, մեր մեջ ուժ չենք գտել իրար հետ երկխոսելու: Բայց ժամանակը մեզ պարտադրեց դա անել:

Երկուսիս կամքից անկախ, չորս ամիս գտնվեցինք հարեւան բանտախցերում: Ճիշտ է, այնտեղ չէինք կարողանում բանավոր կամ գրավոր հաղորդակցվել, սակայն դա տեղի էր ունենում մտովի: Ես վստահ եմ, որ երկուսս էլ այնտեղ նույնանման մտորումների մեջ էինք, եւ այս բաց նամակների տեսքով երկխոսությունը լինելու է ընդամենը այդ օրերի մեր մտորումների սղագրությունը:

Ուզում եմ հիշեցնել, որ քո «Քաղաքացիական անհնազանդություն» եւ մեր «Հայ կամավորականների համախմբում» նախաձեռնությունների միաժամանակ ծնվելու փաստը նույնպես պատահական չի կարելի համարել եւ պետք է վերագրել ժամանակների հրամայականին:

Այո, դու ճիշտ ես, երբ ասում ես, որ այսօր վտանգի ճակատային գիծը անցնում է մեր էության եւ խորթ էության միջեւ: Այս վտանգի առկայությունը պետք է սթափեցնի մեզ, պարտադրի մի կողմ դնել տարաբնույթ գաղափարաքաղաքական իզմերի, ըստ էության օտարի կողմից ներմուծված եւ արհեստական պառակտվածություն առաջ բերած վիճակը: Այս վիճակից միշտ օգտվել եւ օգտվելու են էությամբ հակահայ ուժերը, հանձինս Քոչարյան-Սերժիկ հայտնի զույգի, որոնց ձեւավորած ռեժիմը վերջերս Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը շատ դիպուկ բնութագրեց՝ անվանելով այն մոնղոլա-թաթարական: Ուստի, եկող օրերի մեր խոհերն ու գործնական քայլերը պետք է ուղղված լինեն առկա հակահայ ռեժիմի տապալմանը:

Վերադառնալով իզմերին (նացիոնալիզմ, սոցիալիզմ, լիբերալիզմ...), որի պատճառով մեզ նման հազարավոր հայ մարդիկ իրարից հեռու են մնացել, եւ գիտակցելով այս սխալ ընթացքը, մենք այսօր պետք է խոսենք միայն մեր մեջ առկա գաղափարների, ցանկությունների, ընդհանրությունների մասին, որոնք, կարծում եմ, անհամեմատ ավելի շատ են, քան հակասությունները: Իսկ հակասությունների մասին մենք կարող ենք քաղաքակիրթ եւ բարեկիրթ ձեւով բանավիճել միայն այս ռեժիմը տապալելուց հետո, եւ որի նպատակը պետք է լինի որոնել ու գտնել առկա գաղափարների ոսկե միջինը, որը միգուցե օրին՝ հավակնությունն ունենա կոչվելու «Հայկական գաղափարաբանություն», «Կառավարման հայկական մոդել» եւ այլն:

Այսօր ես ու Վարդանը գտնվելով բանտում, ոչ միայն լավատեղյակ ենք դրսի անցուդարձին, այլ նաեւ զգում ենք օր օրի թափ առնող հայաստանյան ազատագրման նոր շարժումը, նրա շունչն ու ոգին, որի մասնակիցը կուզեինք տեսնել ընդդիմադիր բոլոր գործիչներին: Այս իմաստով մեզ համար շատ ուրախալի եւ ողջունելի է Ստեփան Դեմիրճյանի միավորման, համախմբման որոշումը: Հույս ունենք, որ առաջիկա օրերին մնացած ընդդիմադիր գործիչները նույնպես կընդունեն նման որոշումներ:

Ես միշտ այն կարծիքին եմ եղել, որ այս ռեժիմը իրենից մեծ բան չի ներկայացնում, եւ նրան տապալելը շատ դժվար չէ: Դա գլխավորապես կախված է ընդդիմության համախմբվածությունից, կազմակերպվածության եւ վճռականության հանգամանքներից: Մեր կյանքում ամեն ինչ չէ, որ որոշվում է նյութական հարթությունում, այսինքն՝ եթե նրանք ունեն շատ փող եւ բիրտ վարչական մեքենա, դա երբեք չի նշանակում, թե հզոր են, որովհետեւ հզորությունը գտնվում է այլ հարթության մեջ: Դա է ոգին ու հոգին, որը Աստված չի խնայել եւ բավարար չափով շնորհել է հայ ազգին:

Եվ այսպես, ամփոփելով իմ առաջին նամակը, Ձեզ եմ միանում, ասելով՝ «Պայքար, պայքար մինչեւ վերջ»:

  Ընկերական ջերմ բարեւներով՝ ԺԻՐԱՅՐ ՍԵՖԻԼՅԱՆ

  ԲՈՂՈՔԻ ԵՐԹ ՍԵՖԻԼԱՅՆԻՆ ԵՒ ՄԱԼԽԱՍՅԱՆԻՆ ԱԶԱՏ

ԱՐՁԱԿԵԼՈՒ ՊԱՀԱՆՋՈՎ

 Ժիրայր Սէ‎ֆիլյանի եւ Վարդան Մալխասյանի զորակցության կոմիտեն տեղեկացնում է, թե Շուշիի առանձնակի գումարտակի նախկին հրամանատար Ժիրայր Սէֆիլյանին եւ նրա զինակից Վարդան Մալխասյանին ազատ արձակելու պահանջով երթը տեղի կունենա երկուշաբթի, նոյեմբերի 19-ին: Այն կսկսվի Ազատության հրապարակից ժամը 16.00-ին եւ կավարտվի կառավարության եւ արդարադատության նախարարության շենքերի մոտ: Երթի մասին քաղաքապետարանը իրազեկված է:     

DÉCÈS DE LA MÈRE DE JIRAYR SEFILIAN

Ցավակցություն

             «Ազատագրված տարածքների պաշտպանություն» հասարակական նախաձեռնությունը, Ժիրայր Սէ‎ֆիլյանի և Վարդան Մալխասյանի զորակցության կոմիտեն, ինչպես նաև Ժիրայր Սէ‎ֆիլյանի բազմաթիվ համախոհները խորապես ցավակցում են իրենց առաջնորդին, հրամանատարին և պարզապես ընկերոջը, սիրելի մոր` Սիմա Թասլաքյանի մահվան կապակցությամբ:

             Ցավը առավել մեծ է այն պատճառով, որ մայրը, որ հայրենիքին էր պարգևել Արցախյան պատերազմի նշանակալի դեմքերից մեկին, կյանքից հեռացավ թաց աչքերով, դառնացած իր զավակին անիրավ հալածող նույն այդ հայրենի պետությունից:

            Իր ծնողական պարտքը մինչև վերջ կատարած մոր հոգին, նյութական աշխարհից հեռանալով, խաղաղություն է գտնելու: Խաղաղություն չեն գտնելու սակայն չարությամբ լցված հոգիները, որ ճկվելու են իրենց գործած բազմաթիվ մեղքերի ծանրության ներքո:

             Վշտակցում ենք նաև նաև Սիլվա, Թորոս և Մուշեղ Սէ‎ֆիլեաններին, Սէ‎ֆիլեան և Թասլաքյան ընտանիքների անդամներին: Կյանքը բոլորին:

 Բեյրութում, կյանքի 71-րդ տարում, մահացավ Սիմա Թասլաքյանը` քաղաքական ռեժիմի պատվերով բանտարկված Ժիրայր Սէ‎ֆիլյանի մայրը: Նրա առողջությունը կտրուկ վատացավ որդու ձերբակալությունից անմիջապես հետո:  Բանտարկության ձգձգվելու մասին հերթական լուրը ստանալուց հետո, մի քանի օր առաջ նա դարձյալ տեղափոխվել էր հիվանդանոց:

             Անահիտ Բախշյանի և «Ժառանգություն» խմբակցության այլ պատգամավորների միջնորդությամբ արդարադատության նախարարությունը որոշում էր կայացրել` մոր մահվան առիթով 1-2 օրվա արձակուրդ տրամադրել Ժիրայր Սէ‎ֆիլյանին: Վերջինս սակայն հրաժարվել է դրանից, չընդունելով հումանիզմի այդտեսակ կեղծ դրսևորումը: Ինչը բնական է, որովհետև հենց քաղաքական պատվերով գործող պատժիչ համակար•ում հումանիզմի ի սպառ բացակայությունն է, որ հանգեցրել է Ժիրայր Սէ‎ֆիլյանի մոր առողջության ճգնաժամին և մահվան: Գիշերային խուզարկությունը, իբր Ժիրայրին պատկանող զինանոցի ցուցադրությունը հեռուստաալիքներով, հաջորդաբար կալանքը որպես խափանման միջոց կիրառող դատավարությունները, բուն դատական խեղկատակությունները, վերջապես պայմանական վաղաժամկետ ազատումի չարդարացված սպասումները արեցին իրենց սև գործը: Հայրենիքի առջև նշանակալի ծառայություններ ունեցող գործչին քաղաքական հալածանքի ենթարկելու բոլոր այս ամիսների ընթացքում, դրան մասնակից ոչ մի պաշտոնյայի մոտ հումանիզմ չդրսևորվեց, բոլորը առ այսօր շարունակում են ծառայել որպես ռեժիմի կույր գործիք, միամտաբար կարծելով, որ իրենք խուսափելու են անձնական պատասխանատվությունից:

             «Ազատագրված տարածքների պաշտպանություն»   հասարական նախաձեռնություն

             Ժիրայր Սէ‎ֆիլյանի և Վարդան Մալխասյանի   զորակցության կոմիտե

                                    ԺԻՐԱՅՐ ՍԵՖԻԼՅԱՆԻ ՄԱՅՐԸ ՏԵՂԱՓՈԽՎԵԼ Է ՀԻՎԱՆԴԱՆՈՑ          

          Հինգշաբթի, նոյեմբերի 8-ին, Բեյրութ քաղաքում, հիվանդանոց է տեղափոխվել Ժիրայր Սէ‎ֆիլյանի մայրը` Սիմա Թասլաքյանը: Նրա առողջական վիճակը կտրուկ վատացել է նախօրյակին, երբ տեղեկացել է, որ, հակառակ սպասածին, որդին այս ամիս էլ չի ազատվելու բանտարկությունից:               

     LES RÉVÉLATIONS D’UN JOURNALISTE BRITANNIQUE

Le journaliste britannique Tomas de Val à la présentation de son livre « le jardin noir » a annoncé que les autorités de l'Arménie étaient parvenues à un accord avec l'Azerbaïdjan de céder les territoires libérés.

REVELATIONS OF THE BRITISH JOURNALIST
British journalist Tomas de Val at the presentation of his book "Black garden" announced that the authorities of Armenia had come to an agreement with Azerbaijan to cede the territories.

According to him, Robert Kocharian doesn't announce of it, as he is afraid to suffer the same fate as Levon Ter-Petrosian.

Tomas de Val underlined that the leaders of the two countries were not innocent with their peoples, and that was the reason why the settlement of the conflict was dragged out. As an example he mentioned about Ilham Aliyev's speech in London, where Aliyev promised the highest autonomy to Karabakh, but he would never do similar announcement in Baku.

Translated by L.H.

Le 25 septembre , 2007                                                            Affaires Intérieures

        Ils traitent nos héros comme des animaux                                                                        

Reprise du procès à l’encontre de Jirayr Séfilian, Vartan Malkhassian et Vahan Aroyan.

C’est sous des cris et des applaudissements que s’est ouvert le procès en appel à l’encontre de Jirayr Séfilian commandant du bataillon de Chouchi, Vartan Malkhassian et Vahan Aroyan.

 Il est à noté que Jirayr Séfilian comme depuis le début du procès, refuse de répondre aux différentes questions de la cour. Jirayr Séfilian s’est exprimé en direction de l’assemblée, chaque expression était pleinement partagée par tous.

 L’avocat Ara Zakaryan a demandé au juge Mher Arghamanyan d’ignorer les accusations sans preuve à charge dans le dossier de Jirayr Séfilian et par conséquent de réduire les peines encourues, lors de la première condamnation de Jirayr Séfilian et de Vahan Aroyan à 18 mois ferme pour "détention illégale d’arme".

 Vartan Malkhasian a été condamné à deux ans d’emprisonnement pour avoir appelé à un changement du pouvoir en place, son avocat Mushegh Shushanian a déclaré qu’il a exprimé son avis conformément à la constitution de la République d’Arménie, et des conventions internationales.