|
2010
թ,
Ապրիլ
18
Identité
«
ՀԱՅ
ՕՋԱԽ
ԵՎ
ՀԱՅ
ԱԶԳԱՅԻՆ
ԻՆՔՆՈՒԹՅՈՒՆ
»
ԿԼՈՐ
ՍԵՂԱՆ
3
ապրիլի
2010
թիվ,
Մարսել
Ապրիլի
3-ին
ժամը 18
անց
30
րոպեին
հասարակական
կազմակերպությունների
կենտրոնում
Մարտիրոս
Շահբազյանի
ողջույնի
խոսքով
բացվեց
Արևմտյան
Հայաստանի
Հայերի
Խորհրդի
շրջանային
կառույցի
կողմից
կազմակերպված հայ
ընտանիքի
և
հայ
ինքնութան
վերաբերյալ կլոր
սեղանը:
Միջոցառումն
ընթացավ
ջերմ
մթնոլորտում:
Թարգմանությունն
ապահովելու
համար
շնորհակալութուն
ենք
հայտնում
Վահագն
Ղուշչյանին:
Անդրադառնալով
օրվա
թեմային՝
պարոն
Շահբազյանը
զուգահեռներ
տարավ
հոգու
փրկության
և
ազգի
հարատևութան
միջև.
"Հոգու
փրկության,
Արարչին
մոտենալու
ճանապարհը
կարող
է
անցնել
ազգի
միջոցով,
որը
կապահովի
աշխարհում
վերջինիս
գոյությունը
մյուս
ազգերի
կողքին:
Հակառակ
դեպքում,
բնության
օրենքների
համաձայն,
փոքր
ազգերը
կվերանան"
:
Այնուհետև
տարբեր
օրինակների
ու
իր
կատարած
ուսումնասիրությունների
հիման
վրա
լուսաբանեց
ձուլմանը
նպաստող
հետևյալ
երկու
հիմնական
պատճառները.
մշակութային
կլանումներ
և
արյունախառնումներ:
Ըստ
Մարտիրոս
Շահբազյանի
ազգի
հանդեպ
բռնի
ուժ
կիրառելու
դեպքում
վերջինս
չի
ոչնչանում,
այնինչ
մշակութային
կլանումը
տեղի
է
ունենում
խաղաղ
պայմաններում
:
Անդրադառնալով
երկրորդ
պատճառին՝
պարոն
Շահբազյանն
ասաց,
որ
փորձը
ցույց
է
տալիս,
որ
ի
տարբերություն
բնության
այլ
երևույթների,
խաչասերումը
մարդու
դեպքում
ավելի
լավ
տեսակ
չի
առաջացնում,
ինչպես
Միջին
Ասիայի
բնիկ
թուրքերի
և
նրանց
արյունախառնումներից
ծնված
սերունդների
(որոնք
ավելի
դաժան
էին)
օրինակը : Իսկ
որպես
լավագույն
տարբերակ
նա
ի
ցույց
բերեց
ճապոնացիների
օրինակը,
ովքեր
նախքան
գլոբալացումը
կարողացել
են
պահպանել
իրենց
ազգի
լավագույն
հատկանիշները:
Այնուհետև
մեջբերում
կատարեց
Լևոն
Շանթի
խոսքից,
թե
խառնածին
ամուսնություններից
ծնված
երեխաները
"երկկենցաղներ
են"
ովքեր
իրենց
տեղը
չգտնելով
հետագայում
սկսում
են
ատել
երկու
կողմերին
էլ
:
Ինչպես
օրինակ
Աբդուլ
Համիդը,
ում
մայրը
հայ
էր
:
Իսկ
օրինակ
շատ
հայրենասեր
մարդկանց
խառը
ամուսնունություններից
ծնված
երեխաները
որպես
ազգ
վերացել
են:
Պարոն
Շահբազյանը
նշեց
նաև,
որ
"ծերացող
ազգերի
արյան
թարմացումը"
անհրաժեշտություն
համարող
տեսակետի
ջատագովների
շարքերում
ցավոք
կան
նաև
օտար
ազդեցության
տակ
գտնվող
շատ
հայ
գործիչներ:
Բացառելով
տվյալ
տեսակետը՝
պարոն
Շահբազյանն
ասաց,
որ
ազգերը
թարմանում
են
ոչ
թե
"արյան
ներարկումով",
այլ՝
ակունքներին
վերադառնալով:
Առանձնացնելով
հատկապես
մոր
դերը՝
նշեց,
որ
ազգը
հզորատնող
և
սերնդափոխությունն
ապահովող
գործոնը,
ազգի
ողնաշարը,
ընտանիքն
է:
Այնուհետև
ներկայացրեց
հայ
ինքնության
6
կետերը.
1)
Հայրենապաշտություն.
հայրենիքի՝
որպես
պատմական
անցյալի
և
ներկայի,
գիտակցում:
2)
Հայրենատիրություն.
Հայրենիքի
հանդեպ
պատասխանատվություն,
3)
Հայախոսություն.
լեզվի
ընկալումը
ոչ
միայն
որպես
հաղորդակցման
միջոց,
այլ
որպես
մշակութային
արժեքների
ընկալման
միջոց,
4)
Հայրենադարձություն.
օտար
երկրներում
ամեն
րոպե
զորակոչված
լինելով
և
կապված
լինելով
իր
բնակլիմայական
պայմաններին՝
հայը
պետք
է
գիտակցի
հայրենիք
վերադառնալու
անհրաժեշտությունը
5)
Հայապահպանություն.
վերը
նշվածների
փոխանցումն
է
մեր
սերունդներին,
6)
Հայապաշտպանություն.
ֆիզիկական
ու
բարոյական
առողջության
պահպանումն
է,
մեր
կենսաբանական
անվտանգության
ապահովումը
՝
բացառելով
օտար
ամուսնությունները
:
Այս
հիմնական
կետերը
ներկայացնելուց
հետո
պարոն
Շահաբազյանը
նկատեց,
որ
նման
խոսակցություններ
առաջ
քաշելու
դեպքում
մարդիկ
կարող
են
մտավախություններ
ունենալ,
թե
դրանք
կդիտվեն
որպես
խտրականություն:
Բայց
հավաստիացրեց,
որ
հայ
առաքելական
եկեղեցին
ունեցել
է
իր
ուրույն
կանոնները,
որոնք
օրինական
են
ու
ընդունված
հանրության
կողմից
,
օրինակ
խառը
ամուսնությունների
արգելումը:
Ամփոփելով
իր
խոսքը,
առաջարկեց
ազգային
ինքնությունը պահպանելու և
իրավունքները վերականգնելու համար
հանդես
գալ
ոչ
թե
որպես
անհատներ,
այլ
համախմբվել
Արևմտյան
Հայաստանի
քաղաքացիության
շուրջ և
պահանջել
անձնաթուղթ.
"Մեր
ազգը
պետք
է
նիրհից
դուրս
գա,
կրավորապես
չմոտենա
իր
ապագային,
իր
իրավունքներն
իմանա,
անհրաժեշտության
դեպքում
մեծ
պայքարի
միջոցով
դուրս
գա
հոսանքին
հակառակ":
Այնուհետև
մեջբերում
կատարեց
Նժդեհի
խոսքից
և
արդրադարձավ
իրեն
ուղղված
հարցերի
պատասխաններին:
Այն
հարցին,
թե
ինչու
է
Արևմտյան
Հայաստանը
առանձնացված
Արևելյան
Հայաստանից,
պարոն
Շահբազյանը
պատասխանեց,
թե
պատճառն
այն
է,
որ
Արևմտյան
Հայաստանը
շարունակում
է
օկուպացված
մնալ
Թուրքիայի
կողմից,
և
վերջինս
շարունակում
է
իր
հայաթափ
քաղաքականությունը:
Հայաստանի
Հանրապետությունը
ներկայացնում
է
պատմական
Հայաստանի
մի
փոքր
մասը
և,
ունենալով
իր
ուրույն
տեսակետները,
չի
կարող
ներկայացնել
Արևմտյան
Հայաստանի
հայերի
շահերը,
ինչպես
օրինակ
պրոտոկոլների
հարցում:
Ներկաների
խնդրանքով
համառոտ
ներկայացվեց
Հայոց
Ազգային
Խորհրդի
կատարած
աշխատանքները
և,
շարունակելով
ազգային
ինքնության
խնդիրը,
կրկին
անգամ
շոշափվեց
ու
հստակեցվեց
"քաղաքացիություն"
և
"ազգություն"
տերմինների
տարբերությունը:
Այնուհետև
տեղի
ունեցավ
կարծիքների
փոխանակում:
Ներկաներից
մեկը
որպես
կոնկրետ
քայլ
առաջարկեց
գնալ
մարդկանց
ընդառաջ,
իսկ
ոմանք
հարցերի
լուծումը
տեսնում
էին
Սփյուռքի
անմիջական
ազդեցության
միջոցով
հզոր
Հայաստանի
կառուցման
մեջ
:
Հանդիպման
ավարտին
Արևմտյան
Հայաստանի
Հայերի
Խորհուրդը
կանանց
և
գեղեցկության
տոնի
առթիվ
ներկա
գտնվող
աղջիկներին
և
կանանց
ծաղիկներ
նվիրեց:
Anna TONOYAN
Membre du Conseil
de l'Assemblée des Arméniens d'Arménie Occidentale
|
